Ból głowy, szczęki, szyi, a nawet nietypowe bóle kilku zębów zlokalizowanych obok siebie, mogą być objawem dysfunkcji narządu żucia. Jest to schorzenie, którego przyczyną mogą być różne mikrourazy, stres oraz parafunkcje. Jakie są objawy tej uciążliwej dolegliwości? Na czym polega diagnostyka oraz leczenie? Zachęcamy serdecznie do przeczytania artykułu.
Dysfunkcje narządu żucia
Dysfunkcjami narządu żucia nazywa się problemy związane z zaburzeniami czynności mięśni narządu żucia i stawów skroniowo-żuchwowych. Objawy tej dolegliwości najczęściej dotyczą okolic twarzy, żuchwy oraz głowy, a nawet szyi. Podstawowymi symptomami są oczywiście: ból, charakterystyczne trzaski w stawach skroniowo-żuchwowych oraz ograniczona możliwość otwierania ust.
Do mniej charakterystycznych objawów tego schorzenia można przede wszystkim zaliczyć trudne do zdefiniowania bóle głowy, uczucie napięcia mięśni twarzy czy szczęki, uczucie obrzęku policzka, zaczerwienienie spojówek, łzawienie oczu czy też szumy w uszach. Wielu pacjentów skarży się także na nietypowe bóle kilku zębów, które nie ustają po prawidłowym leczeniu stomatologicznym.
Przyczyny dysfunkcji narządu żucia
Nie da się w pełni określić przyczyn powstawania dysfunkcji narządu żucia. W wielu przypadkach odpowiedzialne za tę dolegliwość są makro- i mikrourazy oraz uwarunkowania genetyczne, czyli nieprawidłowy zgryz czy zaburzenia pojawiające się w obrębie układu mięśniowo-szkieletowego.
Innymi przyczynami dysfunkcji narządu żucia są też zaburzenia o podłożu tak zwanym psychogennym. Nadmierny stres, zaburzenia nerwicowe oraz parafunkcje. Parafunkcjami nazywa się stereotypowe, jednak odbiegające jakościowo od przyjętych norm czynności, np. nadmierne zaciskanie zębów, czyli popularny bruksizm, zbyt częste zagryzanie wargi, obgryzanie paznokci czy nawykowe żucie gumy.
Diagnostyka dysfunkcji narządu żucia
Diagnostyka dysfunkcji narządu żucia odbywa się najczęściej na podstawie badania klinicznego jamy ustnej, które wykonywane jest przez lekarza-stomatologa. Następnie specjalista dokonuje oceny zdjęcia pantomograficznego (RTG twarzoczaszki), dzięki któremu można wykryć wiele nieprawidłowości, w tym między innymi próchnicę, nieprawidłowy zgryz, zmiany okołowierzchołkowe, zmiany anatomiczne, itp.
Kolejnym badaniem, pozwalającym na zdiagnozowanie dysfunkcji narządu żucia, jest tomografia komputerowa 3D. Metoda ta pozwala ocenić rozkład sił zwarciowych oraz istniejące przeciążenia w narządzie żucia. W razie konieczności można zdecydować się również na wykonanie pomiaru warunków zwarciowych łukiem twarzowym oraz na pobranie wycisków do wykonania modeli gipsowych.
Jak leczyć dysfunkcje narządu żucia?
Leczenie różnych dysfunkcji narządów żucia odbywa się kilkuetapowo. Przede wszystkim najpierw należy usunąć nieprawidłowości, które pojawiają się w obrębie jamy ustnej. Można także zdecydować się na leczenie rehabilitacyjne. Kolejnym krokiem jest wykonanie rekonstrukcji zwarcia, czyli, np. wykonanie protezy, implantów czy założenie aparatu ortodontycznego.
Tuż po przeprowadzeniu rekonstrukcji zwarcia, należy poddać się również leczeniu, które ma zapobiegać nawrotom zaburzeń, powodujących dysfunkcję. Pacjentom najczęściej zleca się noszenie szyny relaksacyjnej i terapeutycznej. Są to nakładki, które pozwalają rozluźnić napięte mięśnie, chronią przed zaciskaniem szczęki i zgrzytaniem zębami, stabilizują pozycję żuchwy. Oprócz leczenia dysfunkcji narządu żucia warto także wdrożyć odpowiednią fizjoterapię. Ćwiczenia i techniki relaksacyjne, które odciążają mięśnie i stawy, stanowią świetne uzupełnienie standardowego leczenia.
Dysfunkcje narządu żucia są zaburzeniami czynności mięśni narządu żucia i stawów skroniowo-żuchwowych. Do podstawowych objawów tych dolegliwości należą między innymi bóle głowy, szczęki, nietypowe bóle zębów, zaciskanie zębów, itp. Dysfunkcje te można zdiagnozować wykonując RTG twarzoczaszki czy też tomografię 3D. Leczenie polega na wykonaniu rekonstrukcji zwarcia, a także na noszeniu relaksacyjnej szyny, która zapobiega nadmiernemu zaciskowi szczęki.